Knjiga izabrane proze Vidosava Stevanovića “Između neba i zemlje“ u izdanju Spomen-parka, koja će biti korišćena kao predložak ovogodišnjeg Velikog školskog časa, predstavljena je u okviru manifestacije “Bdenje“ u Muzeju “21. Oktobar“.
O knjizi je pored autora, govorio urednik izdanja Zoran Petrović, a odlomke iz knjige interpretirali su glumci Marija Vasiljević i Saša Pilipović.
Prvi put, ove godine kraj Spomenika streljanim đacima i profesorima u Šumaricama, biće izvedeno prozno delo. Do sada su dva puta pisani dramski tekstovi za ovu priliku, a ostalo su bile poeme.
Ono što je Vidosav Stevanović uradio ovom prilikom, zapravo je svojevrsni krug u njegovom opusu, on se vratio na neki način svojim počecima, odnosno predposlednjoj glavi romana “Nišči“ gde je opisao događaje iz oktobra 1941, kao mlad čovek, i to u knjizi koja ga je na najbolji mogući način predstavila najširoj čitalačkoj publici ondašnje Jugoslavije.
Ovogodišnji Veliki školski času po tekstu Vidosava Stevanovića sastoji se od ispovesti osmoro učesnika, sedmoro streljanih i jedne žene koji se na izvestan način nadopunjuju. Oni pričaju o događajima koji su se desili 21. oktobra 1941. godine i dan posle u Kragujevcu, a sami likovi predstavljaju sve slojeve društva, od intelektualaca, preko radnika, seljaka, do gradskog proleterijata. Jedini ženski lik koji u sebi objedinjava više ženskih likova majki, supruga, sestara, devojaka, verenica zove se Bezimena.
Meni je dobrodošla ova tema, da se vratim, još jednom, u ono što je nekada bilo, i sa svim znanjima iz onog vremena, i sa onim što je novo u nauci, kao što je broj streljanih, imena streljanih. Ovo je bila prilika da ispričam ponovo tu priču, jer svi umiremo sami i pojedinačno, bez obzira da li je kolektivna smrt – kaže Vidosav Stevanović.
Vidosav Stevanović kaže da pamti kao dečak posleratni Kragujevac, generacije koje su odrasle bez očeva, pamti i pobednike i poražene.
“I prva politička misao u mom životu je bila da rata više neće biti tamo gde sam ja, ili da ja neću biti tamo gde je rat. Stevanovići su dovoljno izginuli u bunama, ustancima, izgubljenim ratovima, dobijenim ratovima i ne samo Stevanovići. Mislim da rat ne donosi ništa dobro nikome, ni pobednicima, da budi sve najgore, i najniže i najprljavije i ostavlja užasne tragove, a oni koji stradaju, to su mahom nevini, civili“.
Pratite nas na našemTELEGRAM kanalu
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu
