U vreme kralja Milana i kralja Aleksandra Obrenovića priređivani su balovi, o kojima se pričalo u celoj Srbiji. U ovoj sali je mladi oficir Živojin Mišić na jednom od balova upoznao svoju buduću suprugu Nemicu Lujzu.
Park Bukovičke banje najveći je dragulj grada Aranđelovca.
Svako ko ide u obilazak Aranđelovca, ovim parkom mora da prošeta.
Sa izgradnjom parka koji se prostire na više od 22 hektara, a sa njegovim pravljenjem počelo se još 1849. godine. Tada su obeležene prve staze, zasađeno drveće, uređen izvor i kupatilo Talpara.
Podizanju parka u današnjem smislu te reči pristupilo se 1856. godine, kada su prosečene staze, obrazovani drvoredi duž njih i oko drvenih stanova za posetioce formirani travnjaci, cvetnjaci i uređeno toplo kupatilo Đulara.
Sedamdesetih godina 19. veka, za vreme vladavine kneza Mihaila Obrenovića, Bukovička banja postaje jedno od najbolje uređenih balneoturističkih naselja, a renome najbolje banje u Srbiji zadržava do pred Prvi svetski rat.
U parku Bukovičke banje i dalje vremenu prkosi Staro zdanje, ovde najstariji sačuvani objekat. On je reprezentativni primer arhitekture srpskog romantizma, počeo je da gradi knez Mihailo Obrenović 1865. godine kao letnju rezidenciju dinastije i skupštinski dom.
Inače, u parku se nalazi još jedna zaostavština Mihaila Obrenovića.
Naime, poznato je da je Bukovička banja jedna od osam kraljevskih banja u Srbiji, u kojoj su se odmarale obe dinastije, ali je njenom razvoju najviše doprineo knez Mihailo Obrenović i zato gosti ne propuštaju priliku da se slikaju pored platana, koji je on posadio u parku
Važno je napomenuti da su najznačajniju izmenu banja i park pretrpeli tridesetih godina 20. veka, kada je banja bila pod upravom Štedionice dunavske banovine. Tokom 1933/34. godine preuređeni su Staro zdanje, Novo zdanje i park, koji je iz osnova bio rekonstruisan. Pronalazak termalnog izvora 1935. godine uslovio je gradnju modernog toplog kupatila, otvorenog bazena sa mineralnom vodom, hotela Šumadija i rekaptažu izvora Đulara i Talpara.
Od 1966. godine park pod Bukuljom postaje ambijent najveće zbirke skulptura u slobodnom prostoru i može se porediti sa nekoliko čuvenih svetskih parkova skulpture, u Spoletu, Oterlou u Holandiji ili Hjustonu i Forvertu u Teksasu.
Ne samo da oplemenjuju prostor u kome se nalaze, skulpture u parku Bukovičke banje istovremeno svedoče i o tendencijama naše i svetske savremene vajarske umetnosti. Simpozijum „Beli Venčac“ UNESKO je svrstao u red najznačajnijih svetskih atrakcija u domenu likovne umetnosti.
Inače, svako ko ulazi u ovaj park morao bi da prođe kroz Šarenu kapiju. Kaže se da ko prolazeći kroz nju zamisli ljubavnu želju, ima zagarantovan put do matičara i večne sreće.
Sa jedne strane parka Bukovičke Banje se nalazi centar grada sa mnogobrojnim kafićima, dok se sa druge strane parka nalazi specijalna bolnica za rehabilitaciju Bukovička Banja.
Specijalna bolnica za rehabilitaciju "Bukovička banja" u Aranđelovcu jedina je ustanova u Srbiji specijalizovana za produženo lečenje, edukaciju i rehabilitaciju dece koja boluju od dijabetesa.
Izvor: espreso (Suzana Trajkovič)
Pratite nas na našemTELEGRAM kanalu
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu
