Poreklo stanovništva sela Cerovac, Gradska opština Aerodrom, Grad Kragujevac- Šumadijski okrug. Prema knjigama Todora Radivojevića „Lepenica“ i „Naselja u Lepenici“.
Položaj sela.
Cerovac je na obema stranama Cerovačkog Potoka, koji teče od izvora Cerovca i utiče sa leve strane u potok Limovac.
Vode.
Cerovčani se služe vodom sa izvora-bunara i đermova. Selo ima pet izvora-bunara: Češma i Cerovac su u Gornjem Kraju, Vodice i Potok u Donjem Kraju i Laćimovac u Laćimovcu. Laćimavac je prvi po jačini. Zbog znatne udaljenosti ovih izvora od mnogih seoskih kuća u Cerovcu je do sada iskopano 13 đermova.
Cerovački Potok plavi samo livade, kada se na svakih pet-šest godina izlije iz svog korita. Ponekad i Limovac može svojom vodom da poplavi seoska imanja, ali mu nikada ne nanosi veće štete.
Zemlje i šume.
Najviše je polja i zabrana van sela, udaljenih 45 minuta pešačkog hoda od poslednjih seoskih kuća.
Seoski atar zahvata prostor veličine 986 hektara. Od toga je pod ziratnom zemljom 928 – njive 845 i livade 93 hektara – dok je pod šumom 57 hektara.
U cerovačkom ataru imaju svojih imanja samo meštani Desimirovca a Cerovčani imaju svoje zemlje u atarima Desimirovca, Vojinovca, Lužnica, Resnika, Velikog i Malog Krčmara.
Tip sela.
Selo se deli na tri kraja: Gornji Kraj, Donji Kraj i Laćinovac. Gornji Kraj je sa obe strane seoskog potoka, odmah ispod Beogradskog Druma, Donji Kraj je niže od njega a Laćimovac je skoro kilometar istočno od Gornjeg Kraja. Krajevi su međusobno rastavljeni seoskim imanjima.
Gornji i Donji Kraj se dele na mahale – kućne grupe. U Gornjem Kraju su: Božinovićka, Veselinoićka i Ćirkovićka Mala; a u Donjem Kraju: Ćirkovićka, Lazarevićka, Bogdanovićka, Vučkovićka i Jovanovićka Mala.
Ime selu.
Meštani pričaju da je njihovo selo nazvano po izvoru Cerovcu, koji je bio u turskom cerovom lugu, kada su begunci počeli naseljavati seoski Gornji Kraj.
Gornji i Donji Kraj nazivaju se po svom položaju na Cerovačkom Potoku. Kako je nastalo ime Laćimovac niko ne zna da objasni.
Postanak sela i poreklo stanovništva.
Cerovac je osnovan krajem 1804. godine, u doba Prvog ustanka. Osnovalo ga je devet rodova: Ćirkovići, Božinovići, Bogdanovići, Jovanovići, Vučkovići, Lazarevići, Dunići, Đorđevići i Najdanovići. Od njih je u selu 113 domova što je oko 6/7 od ukupnog broja kuća u ovom selu. Sva tri kraja postala su gotovo istovremeno mada je prvi zbeg bio u Gornjem Kraju.
Cerovac je pravilno upisan u Upisnik, Naznačenie, Popisnik, kod Vuka u Danici i kod Pirha – u originalu Zerovaz.
Ovo selo nije uneseno ni u jednu kartu do 1853. godine, zaključno.
Selo je najvećim delom naraslo rađanjem i razgranjavanjem rodova. Posle 1815. godine ono je dobilo samo 4 roda.
Gotovo sve stanovištvo Cerovca – 11 rodova je poreklom iz Timoka. Samo su dva roda iz drugih oblasti, Stare Srbije u Bugarske.
Devet rodova dobeglo je ovamo u zbegove a po jedan rod vodi poreklo od doseljenika na imanje, uljeza, pečalbara i sluge.
Poreklo porodica.
Redni broj, prezime (ogranci), odakle su doseljeni, Krsna slava:
Doseljeni u periodu od 1804. do 1814. godine.
-579, Bogdanovići (Bogdanovići, Živanovići i Markovići), Veliki Izvor, Nikoljdan.
-582, Božinovići (Božinovići, Živanovići i Milojkovići), Veliki Izvor, Đurđic.
-634, Vučkovići, Veliki Izvor, Nikoljdan.
-671, Dunići, Veliki Izvor, Sv. Ćirilo i Metodije.
-678, Đorđevići (Đorđevići, Jovanovići-Seizovići; i Paunovići), Veliki Izvor, Sv. Petka.
-746, Jovanovići (Nešići i Nikolići), Veliki Izvor, Nikoljdan.
-785, Lazarevići (Stanojčići), Veliki Izvor, Nikoljdan.
-892, Najdanovići, Veliki Izvor, Ignjatijevdan.
-1081, Ćirkovići (Prvulovići, Ćirkovići, Živulovići, Srećkovići, Stojanovići, Gmitrovići, Markovići, Milovanovići i Ognjanovići), Veliki Izvor, Đurđic.
Doseljeni u periodu od 1820. do 1903. godine:
-1148, Veselinovići (Veselinovići, Petrovići i Pešići), Veliki Izvor, Aranđelovdan.
-1185, Jankovići, Kolašin (Stara Srbija), Mratindan.
-1331, Mijailovići, Veliki Izvor, Aranđelovdan.
-1802, Krstići, Trn (Bugarska), Aranđelovdan.
Ostali podaci o selu.
Cerovac je 1903. godine imao 13 rodova u 131 kkći sa 852 stanovnika da bi 1910. godine u selu bilo157 domova sa 1012 stanovnika a 31. januara 1921. godine u njemu živelo 880 stanovnika.
Seosko groblje je kod Češme između Gornjeg i Donjeg Kraja.
Zavetina su Mladenci a litija se nosi na Trojički Beli Četvrtak.
IZVOR: Prema knjigama Todora Radivojevića „Lepenica“ i „Naselja u Lepenici“. Priredio saradnik Porekla Milodan.
Pratite nas na našemTELEGRAM kanalu
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu
